Kluczowym objawem stwardnienia rozsianego, uprzykrzającym życie i będącym przyczyną kolejnych dolegliwości, w tym przewlekłego bólu, jest nieprawidłowe, nadmierne napięcie mięśni, czyli spastyczność. Walkę z nią traktuje się aktualnie jako podstawę leczenia objawowego u pacjentów dotkniętych tą chorobą. Dobre rezultaty notowane są u chorych, którzy przyjmują kanabinoidy.
Liczbę osób dotkniętych stwardnieniem rozsianym na całym świecie szacuje się na około 2,5 mln. W Europie żyje ich 600 tysięcy, w Polsce około 40 tysięcy. Nadmierne napięcie mięśni (spastyczność), bądź ich sztywność jest stałym towarzyszem życia 50-60% chorych na SM.
Poruszanie się może wywołać u nich skurcz, bądź też nasilić spastyczność. Osoby u których ona występuje, odczuwają często związany z nią przewlekły ból. Leczenie skupione na ograniczeniu napięcia mięśniowego nie tylko przywraca chorym sprawność (bądź zmniejsza niesprawność), lecz także pomaga w ograniczeniu dolegliwości bólowych, a te są codziennością cierpiących na SM.
CBD a stwardnienie rozsiane
Pośród innych związków, takich jak baklofen, tizanidyna czy tolperyzon, w walce ze spastycznością bardzo skuteczne okazują się także kanabinoidy – i to zarówno pozyskiwany z konopi indyjskich tetrahydrokanabinol (THC), jak i kanabidiol (CBD), którego źródłem są konopie siewne.
W przeciwieństwie do syntetycznych preparatów wymienionych na początku, THC i CBD wykazują wybiórcze oddziaływanie na mięśnie spastyczne, pozostając bez wpływu na pracę pozostałych grup mięśni. Dzięki czemu chory leczony kanabinoidami nie jest narażony na nagłe spadki napięcia mięśniowego.
Olej CBD pomocny przy stwardnieniu rozsianym
Kannabinoidy działają na układ endokannabinoidowy organizmu, wykazując powinowactwo do kluczowych dla tego układu receptorów CB1 oraz CB2. Receptory CB1 znajdują się na zakończeniach nerwowych w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Ich aktywność modyfikuje uwalnianie neurotransmiterów i przekazywanie ich między synapsami kolejnych komórek nerwowych.
Z kolei receptory CB2 umiejscowione są w komórkach immunologicznie kompetentnych oraz neuronach obwodowych, między innymi tych, których prawidłowa praca odpowiada za kontrolę nad oddawaniem moczu. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat układu endokannabinoidowego.
Reasumując, stosowanie THC i CBD na stwardnienie rozsiane modyfikuje odpowiedź immunologiczną, hamuje ból, samoistną mikcję i tendencję do powstawania kurczy w kończynach.
Kannabidiol a leczenie stwardnienia rozsianego
Oddziałując na oba typy receptorów, roślinne kanabinoidy (w tym kannabidiol) wywołują cały szereg pożądanych efektów. Ograniczając spastyczność mięśni oraz związane z nią cierpienie, ale także poprawiając jakość snu i redukując zaburzenia mikcji, czyli oddawania moczu.
Skutki ich stosowania okazują się być zbawienne dla większości chorych na SM. Więcej, niż 50% pacjentów osiąga co najmniej 30-procentową poprawę w wymienionych obszarach. A co za tym idzie, komfort ich życia ulega poprawie.
Obiecujące dla objawowego leczenia SM kanabinoidami jest to, że ich dawki nie trzeba w trakcie terapii zwiększać. Wskazują na to wyniki badań klinicznych z roku 2006. W ich ramach 167 chorym podawano ekstrakt z Cannabis przez 434 dni. Mimo utrzymania dozowania na tym samym poziomie przez cały czas trwania badań, efekt terapeutyczny pozostawał bez zmian.
Bezpieczeństwo stosowania kannabinoidów przy stwardnieniu rozsianym
Jak każdy lek, także preparaty zawierające kanabinoidy wywoływać mogą niepożądane reakcje ze strony organizmu chorego. Do często obserwowanych należą: zawroty głowy, senność, nudności, zaburzenia koncentracji i emocjonalne, zmęczenie oraz dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
W celu ograniczenia występowania wymienionych objawów, zaleca się stosowanie preparatów o ściśle ustalonym składzie. Które zawierają kanabidiol i tetrahydrokanabinol, ponieważ w tej konfiguracji znoszą one wzajemnie niechciane działania. Sam kannabidiol można zakupić bez problemu w postaci oleju konopnego CBD, to dobre i sprawdzone źródło tego związku.
Źródła naukowe: